Transsib
Met een collega van Chinese afkomst over Beijing gesproken. Ze had een paar leuke tips en suggesties; ga natuurlijk naar de Muur en kies misschien zelfs voor een locatie die weliswaar behoorlijk toeristisch is maar waar je de Muur dan ook wel in al zijn grootheid kan zien. De in sommige gidsen aanbevolen rustiger locaties bieden niet die indrukwekkende grootte en afmetingen..Loop in de Verboden Stad naar de middelste uitkijktoren in het park aan het eind van de centrale weg door de stad, dan heb je een prachtig uitzicht..Wandel door de Hutong's, de traditionele oude wijkjes...Vermijd de eetstalletjes op straat maar ga zeker Pekingeend eten in een restaurantje...Ga naar de kapper en laat je hoofd masseren...En neem voor in de trein Nederlandse ansichtkaarten mee, dat maakt leuke gesprekjes! Yu Chiu, bedankt!
Ik lees heel wat af, reisgidsen, reisverhalen en websites. Reisverhalen zijn het mooist. De schrijver maakt een reis en schrijft niet alleen over wat hij of zij ziet maar ook over achtergronden, geschiedenis en zijn of haar persoonlijke beleving.
In Siberia. van Scott Thubron is een heel goed boek over Siberie. Nog mooier vind ik: Land van gebroken beloftes van Anna Brouwer, een soort geschreven documentaire in twee lagen; een beschrijving van een reis van de schrijfster, samen met een jonge Russische vrouw die terugkeert naar haar geboorteland en de geschiedenis van de familie van die vrouw en daarmee een indringende kijk op Rusland met de val van de laatste tsaar, het schrikbewind van Stalin, WOII en de val van het communisme. Ook heel mooi, ik lees haar verhalen over China nu voor de tweede keer, zijn de boeken Grijs China en Buigend Bamboe van Carolijn Visser.
Vandaag schoot me
de dodenrit weer te binnen. Het fantastische liedje van Drs. P over de reis per trojka naar Omsk. Een bestemming die net iets te ver bleek....De Transsiberie express komt langs Omsk. Ik zal dan zeker even aan Pjotr, Natasja, Sonja en Igor denken.
Het is erg leuk om met vrienden en kennissen te praten over deze reis. Vooral omdat de reacties zo verschillend zijn. De Ă©Ă©n reageert bijna ademloos dat zo'n ultieme treintrip hun ook absoluut geweldig lijkt, de ander kijkt meewarig en vraagt zich oprecht af wat er nou leuk kan zijn aan dat weken bijna aaneengesloten in een trein zitten. Een vriendin beschreef bijna in dezelfde woorden het gevoel wat zij bij zo'n reis heeft als ik op 13 februari op dit digitale kladblok heb geschreven. Dat is dan een leuk moment van herkenning.
Drie prikken in mijn arm en een verhaal over een enge mug. Dat waren de resultaten van een bezoekje aan de GGD. De enge mug is de Dengue die in Indonesie dood en verderf zaait als veroorzaker van knokkelkoorts. Dit prikbeest komt ook voor in het zuidelijke deel van China, HongKong dus. Deze Dengue heeft een voorliefde voor de stad in tegenstelling tot zijn Malaria-neef die zich liever op het platteland ophoudt. Het is raadzaam om het lichaam bedekt te houden en/of jezelf te beschermen met een muggespray in turbo-variant. Natuurlijk ook een enthousiast verhaal over diarree en wat daar tegen te doen, zeker handig als je een lange week nonstop in de trein zit! En dit hele pakket aan gezondheid werd aan de kassa afgerekend voor 126,12 euro.
Speurend op internet naar informatie over Beijing en de Muur duurde het niet lang of ik kwam deze site tegen:
The Great Wall Marathon. Op 22 mei, ik ben dan in Beijing, kan ik nog een wedstrijdje hardlopen. Kom je thuis; en was het leuk? Ja enorm en ook nog een pr gelopen op de Muur!
De bomaanslagen in Madrid geven me een onveilig gevoel over het leven in deze wereld. Ik weet nog dat ik dezelfde angst voelde na 11/9, dat het weleens helemaal mis kan gaan in de wereld en dat ook het veilige landje waar wij wonen niet ontkomt aan meegezogen worden in uit de hand lopende conflicten. Ik geloof niet dat ik als jongetje van 10, zo oud als mijn zoontje nu, al geconfronteerd werd met zoveel extreem geweld in de wereld als hij nu. We leven nog steeds in een betrekkelijk veilig land, zoveel is er hier nog niet gebeurd. Maar toen ik vanochtend in de trein stapte op weg naar mijn werk, bedacht ik dat het zomaar ook hier in Nederland kan gebeuren, in de intercity van Den Bosch naar Utrecht.
Ik heb vandaag de layout een beetje gewijzigd. Dat ziet nog niemand want ik ben de enige lezer! Technisch gesproken kan iedereen dit weblog lezen alleen de kans dat iemand het doet is heel erg klein. Niemand weet tenslotte dat ie bestaat. Hoe dan ook, door de verandering is een link verdwenen die ik langzamerhand niet meer kan missen, dus hier is t'ie weer:
een webcam die gericht staat op het station van Vladivostock
Als fervent amateurfotograaf heb ik eens onderzocht wat er op fotografiegebied te doen is in Moskou. In de TimeOut reisgids Moscow & St.Petersburg wordt melding gemaakt van een fotofestival in april/mei. Even zoeken op internet brengt me bij
Moscow House of Photography. Op deze site wordt gesproken van een tweejaarlijkse PhotoBiennale, die volgens de telling in 2004 weer zou moeten plaatsvinden! Alleen maakt de site er nog geen melding van. Nou heb ik inmiddels gemerkt dat er nog weleens verschil in aktualiteit zit tussen de russisch-talige en engelstalige versie van websites maar bij deze is dat niet het geval. Ook aan de russische kant van de site wordt nog geen melding gemaakt van een Biennale 2004. Zou toch wel mooi zijn, ga ik in de gaten houden.
